Ολέγκ

Όνομα τριών Ρώσων πριγκίπων. 1. Ο Προφήτης (9ος-10ος αι.). Συμφωνα με πληροφορίες που υπάρχουν σε διάφορα χρονικά, ήταν συγγενής του περίφημου Ριούρικ, που μετά τον θάνατό του έγινε πρίγκιπας του Νόβγκοροντ. Το 882 εκστράτευσε εναντίον της χώρας των Κριβίτσι και κατέλαβε το σπουδαιότερο κέντρο της, το Σμολένσκ. Στη συνέχεια κατέλαβε το Λιουμπέτς και κατόπιν το Κίεβο, που έγινε και πρωτεύουσα του κράτους του. Στα επόμενα χρόνια με συνεχείς κατακτητικούς πολέμους ενσωμάτωσε στο κράτος του εδάφη των Ντρεβλιάν, Σεβεριάν και Ραντίμιτσι καθώς και τις περιοχές του Βιάλιτσι, των Χορβάτων, Ντολέμποφ και Τιβέρτσεφ. Τους πολεμιστές των φυλών που υποδούλωνε, υποσχόταν να τους εντάξει στον στρατό του. Το 907 πολιόρκησε την Κωνσταντινούπολη και υποχρέωσε τους Βυζαντινούς να του πληρώσουν αποζημίωση. Λίγα χρόνια αργότερα συνήψε με τη βυζαντινή αυτοκρατορία καλές εμπορικές σχέσεις. Κατά την παράδοση πέθανε από δάγκωμα οχιάς, γεγονός που αναφέρεται σε πολλά τραγούδια και θρύλους. 2. Σβιατοσλάβιτς (11ος-12ος αι.). Ήταν εγγονός του Γιαροσλάβ του Σοφού και γιος του μεγάλου πρίγκιπα του Κίεβου Σβιατοσλάβ Γιαροσλάβιτς. Το 1073 κληρονόμησε από τον πατέρα του τα εδάφη του Ροστόβ-Σουζντάλ και κατόπιν έγινε πρίγκιπας στο Βολίν. Το 1076 μαζί με τον Βλαντίμιρ Βσεβολόντοβιτς Μονομάχο πραγματοποίησε νικηφόρα εκστρατεία στην Τσεχία. Μετά τον θάνατο του πατέρα του έχασε πολλά από τα εδάφη του και εξαρτιόταν από το θείο του, μεγάλο πρίγκιπα του Κίεβου Βσεβολόντ Γιαροσλάβιτς, κοντά στον οποίο και έμενε. Το 1078 κατάφυγε στο Τμουταρακάν που δεν ήταν στην κυριαρχία του μεγάλου πρίγκιπα και με τη βοήθεια των Πολόβτσι πραγματοποίησε εκστρατεία που κατέληξε στην κατάληψη του Τσερνιγκόφ. Την ίδια χρονιά ηττήθηκε από τον στρατό του Βσεβολόντ Γιαροσλάβιτς και αναγκάστηκε να γυρίσει στο Τμουταρακάν. Το 1079 αιχμαλωτίστηκε από τους χαζάρους και στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη απ’ όπου εξορίστηκε στη Ρόδο. Το 1083 επέστρεψε στο Τμουταρακάν και έγινε άρχοντας στη Ματράχα, Ζίχια και σε όλη τη χώρα των Χαζάρων. Το 1094 οδήγησε τις ορδές των Πολοφτσιάς εναντίον της Ρωσίας και στη συνέχεια πολέμησε για μακρό χρονικό διάστημα εναντίον του μεγάλου πρίγκιπα του Κίεβου Σβιατοπόλσκ Ιτιασλάβιτς και του Βλαντίμιρ Μονομάχου. Η συμμαχία του Ο. με τους Πολοφτσούς που ήταν εχθροί της παλιάς Ρωσίας και οι διάφορες συνωμοσίες του καταδικάστηκαν από τους Ρώσους χρονικογράφους και τον συγγραφέα του έργου Ιστορία για την εκστρατεία του Ιγκόρ, που επιπλέον τον ονόμασε Πικροσλάβιτς. 3. Ιβάνοβιτς (14ος αι.). Πρίγκιπας του Ριαζάν, που από το 1350 ανάπτυξε έντονη πολεμική δραστηριότητα και υπέταξε διάφορα πριγκιπάτα. Το 1365 με τη βοήθεια των υποτελών των πριγκίπων του Μονρόμ, Προνσκ και Κοζέλσκ απέκρουσε την εισβολή του Χαν Ταγκάι στο έδαφός του. Οι σχέσεις του Ο. με τη Μόσχα ήταν στην αρχή φιλικές. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα οδήγησαν σε στρατιωτική συμμαχία και κοινές πολεμικές επιχειρήσεις. Μετά όμως τη μάχη στο Κουλίκοβο (1380), που ο Ο. δεν πήρε μέρος, οι σχέσεις του με τη Μόσχα οξύνθηκαν. Έτσι δύο χρόνια αργότερα τα στρατεύματα της Μόσχας ερήμωσαν το Ριαζάν. Από τότε οι συγκρούσεις πήραν έκταση και σφοδρότητα. Τελικά, το 1386, οι δύο αντίπαλοι υπέγραψαν συμφωνία που οδήγησε στην κατάπαυση των εχθροπραξιών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Ο. πολέμησε εναντίον της Λιθουνίας για το Σμολένσκ και άλλα ρωσικά εδάφη.